اخلاق حرفهای و سوپر حرفهای در عکاسی تبلیغاتی
بحث مالی در عکاسی صنعتی
درسته که عکاسی صنعتی یا همون عکاسی تبلیغاتی در عین چالشها و سختی هایی که داره ، یک حرفهی سراسر مفرح و مهیجه . ؛ اما این شغل شماست و شما از این راه کسب درآمد میکنید . پس خیلی مهمه که در مورد مسایل مالی کمی تعارف رو کنار بذارید و مثل تمام بیزینسهای دیگه حد و مرز هایی برای خودتون داشته باشید . یا به قول خارجی ها : business is business .
مراحل و نحوهی پرداخت کاملا به توافق بین شما و مشتری شما بستگی داره . اما مایلم چیزی که بین عکاسهای حرفهای عرف هست و جاافتاده رو بهتون بگم . برای یک عکاس حرفهای دو مرحله پرداخت وجود داره . مرحلهی اول پیش پرداخت هست که قبل از جلسهی شوتینگ انجام میشه .فرقی هم نداره که چه سبکی از عکاسی انجام میشه ؛ عکاسی تبلیغاتی یا پرتره یا حتی معماری .و به این دلیل هم هست که اگر به هر دلیلی عکس ها رو گرفتید و بعدا مشتری پشیمون شد و معامله رو کنسل کرد ، این شما نباشید که متضرر میشید . این یک عرف در تمام حرفهها هست . و هیچ تعارفی رو هم نباید داشته باشید . در بدترین حالت قرارداد بسته نمیشه . اما فرض کنید عکس ها رو گرفتید و چند روز برای ادیت زمان گذاشتید . حالا در صورت کنسل شدن پروژه به هر دلیلی این شما هستید که ضرر میکنید .
بعد از اینکه پیش پرداخت انجام شد و شوتینگ رو برگزار کردین ، حالا نوبت ادیت عکس ها هست . بسته به نوع عکس و حجم کاری که روش دارید برای هر عکس بین نیم ساعت تا یک ساعت زمان لازم دارید . بعد از ادیت ، از تمام عکس ها یک نسخهی بیکیفیت و ترجیها واترمارک دار خروجی بگیرید و برای مشتری خودتون ارسال کنید . در صورت تایید از طرف اون ، حالا نوبت به پرداخت بقیهی مبلغ قرارداد هست . بعد از پرداخت شما هم عکس های اصلی رو برای مشتری خودتون ارسال خواهید کرد .
از نظر مالی برای خودتون مرزبندی های مشخصی داشته باشید . کسی که حاضر نیست به مرزهای شما احترام بذاره ، ارزش همکاری و عقد قرارداد نداره.

فایل PSD و RAW برای شماست
البته یک نکته ای رو لازم میدونم بگم . اینکه معمولا در پروژه های عکاسی تبلیغاتی یا همون عکاسی صنعتی این درخواست مطرح نمیشه ؛ چون عکسهای خام به هیچ عنوان به درد مشتری شما نخواهد خورد . جاهایی که معمولا این درخواست از شما میشه ، برای عکاسی پرتره ، مدلینگ و عروسی هست . به این دلیل که حتی عکسهای خام هم میتونه مورد استفاده قرار بگیره .در مورد عکس های خام (RAW) هم باید همین موارد رو مد نظر داشته باشید . چون از نظر حقوقی صاحب یک عکس کسی محسوب میشه که فایل RAWی اون عکس رو داشته باشه . فایل های خام درواقع مثل نگاتیوهای عکس های قدیمی هستن ، منتهی به صورت دیجیتال .
پس اگر کسی از شما طلب عکس های خام رو هم کرد ، این رو بدونید که با تحویل دادن اونها در واقع مالکیت عکس ها رو به اون شخص منتقل میکنید . لذا اگر این تصمیم رو دارید ، مبلغ دربافتی شما بیشتر خواهد بود .
روی خستگی فیزیکی هم حساب کنید
از نظر خیلی از مردم عکاسی صنعتی یا به طور کلی تر ، عکاسی یعنی فقط فشار دادن یک دکمه و گرفتن عکس . اما فقط کافیه یک روز عکاسی کنید تا خلاف این امر بهتون کاملا ثابت بشه . عکاسی علاوه برا اینکه از نظر فکری نیاز به خلاقیت داره ، از نظر فیزیکی هم شرایط خاصی رو میطلبه . نشستن و بلندشدنهای مداوم ، رفت و آمد های مکرر در لوکیشن یا سایت عکاسی ، جابجا کردن مداوم وسایلی که دارید ازشون عکس میگیرید و چندین و چند فعالیت فیزیکی دیگه همه و همه باعث میشن که انرژی زیادی رو صرف کنید .
علاوه بر اینها ، برای عکاسی نیازمند انعطاف بدنی هم هستید . گرفتن دوربین در زاویه های مختلف و ارتفاع های مختلف رو همیشه تجربه میکنید .علاوه بر اینها ممکنه نیاز باشه روی زمین دراز بکشید و عکس بگیرید ؛ یا از جایی بالا برید و معلق بشید و صدها احتمال دیگه که همشون برای خود من پیش اومده .بنابراین از نظر انعطاف بدنی هم کمی روی خودتون کار کنید . چون اگر آمادگی فیزیکی نداشته باشید فردای روز شوتینگ به دلیل ترشح اسید لاکتیک ، درد آزاردهنده ای رو تجربه خواهید کرد.
باتری به اندازهی کافی
اگر براتون مقدور هست گریپ دوربینتون رو بخرید تا شارژدهی دوربین شما تا ۳ برابر افزایش پیدا کنه . یا یکی دو تا باتری اضافه برای دوربینتون داشته باشید که در صورت تموم شدن باتری اصلی اونها رو جایگزین کنید .


تمیز کردن سوژه ها در عکاسی صنعتی
این نکته بینهایت مهمه که وسایل و
کالاهایی رو که قراره ازشون عکس بگیرین رو حتما تا جایی که میتونین تمیز کنین و برق بندازین . بر حسب تجربهای که در کار کردن با فتوشاپ دارم اینو میگم که اگر آثار چربی و کثیفی روی سوژهی شما باشه کار پر چالشی رو برای درست کردنش در فتوشاپ خواهید داشت .پس بهتره با چند ثانیه وقت بیشتر سر صحنهی شوتینگ ، خودتون رو شر ادیت های اضافه خلاص کنید .
مخصوصا در زمانی که از اشیاء براق عکس میگیرید این اهمیت دو چندان میشه . فاصلهی یک عکس خوب و یک عکس بد دقیقا در رعایت همین نکته های به ظاهر کوچیک و کم اهمیته . ممکنه در حین شوتینگ بنا به خستگی جسمی پیش خودتون بگید که بعدا در فتوشاپ این عکسها رو درست میکنم ؛ اما وقتی که قراره بین ۳۰ تا ۵۰ عکس رو ادیت کنید ، خیلی مهمه که تا میتونید فرآیند ادیت رو سریع تر انجام بدید .تمیز کردن اشیاء سر لوکیشن شوتینگ ، فرآیند ادیت رو خیلی سریع تر میکنه . پس سعی کنید خودتون چند تا دستمال تمیز به اضافهی شیشه پاک کن همراه داشته باشید . پس تمیزکاری رو در عکاسی صنعتی فراموش نکنید.
عکاسی تبلیغاتی و معجزهی ادیت
بسیار زیاد بودن از هنرجوهای من که
وقتی عکس های تبلیغاتی روی بروشورها و مجلات و بنرها و بیلبورد های توی خیابون رو میدیدن دوست داشتن عین همون عکس ها رو بگیرن .تا اینجای کار کاملا طبیعیه. اما وقتی میرفتن سر جلسهی شوتینگ هر کاری میکردن اون عکس هایی که توی ذهنشون بود رو به دست نمیاوردن . همین موضوع باعث عصبی شدن اونها میشد و جلسهی عکاسی رو خراب میکرد . و در موارد حادتر حتی عکاسی صنعتی رو کنار میذاشتن.
توی مشاوره هایی که به خیلی از عکاسها میدم ، از جمله هنرجوهای خودم ، اینو همیشه تاکید میکنم که هیچ عکسی بدون ادیت اون چیزی نمیشه که دلمون میخواد . در واقع اون عکسهای خوش رنگ و لعابی که توی تبلیغات میبینیم ، چیزی نیست جز یک عکس با استاندارهای حداقلی به علاوهی مقدار زیادی ادیت و ریتاچ (رتوش) . باید تصور اینکه یک عکس به صورت طبیعی اون چیزی بشه که توی ذهن داریم رو از سرمون بیرون کنیم .یک عکاس خوب باید یک ادیتور و ریتاچر حرفهای هم باشه . خود من حداقل از یک دهه قبل از شروع عکاسی ، کار گرافیکی میکردم . در واقع من گرافیستی بودم که وارد عکاسی شدم ؛ نه عکاسی که کار گرافیک هم میکنه . لذا حتما مهارت های ادیت خودتون رو به هر طریقی که میتونین بالا ببرید .