برندگان مسابقه عکاسی جهان طبیعی بیگ پیکچر در سال ۲۰۱۹

از راه‌یافتگان به مسابقه امسال خواسته شد که عکس‌های خود را درزمینهٔ تنوع گیاهی و جانوری کره زمین و برخی تهدیداتی که متوجه جهان طبیعی است ارسال کنند. این تصاویر در ابتدا در یک مجله آنلاین بانام بیک گرافیک پدیدار شدند که موضوع آن علم و ماندگاری بوده و پشتیبان رسانه‌ای رسمی رقابت عکاسی جهان طبیعی بیک پیکچر، آکادمی علوم کالیفرنیا می‌باشد. نام برخی از برندگان و فینالیست‌هایی را که از میان حدود 6500 داوطلب انتخاب‌شده بودند، در ادامه خواهیم دید و البته، از دیدن تصاویر برنده هم لذت خواهیم برد، پس همراهمان باشید.

بنیارد والتز: فینالیست حیات‌وحش خاکی. سه خرس قطبی که سلانه‌سلانه در حال گذر از استخوان‌های وال‌های فراموش‌شده در کنار ساحل جزیره بارتر در شمال آلاسکا هستند، نوک خونی دماغ آن‌ها نشان‌دهنده شکار اخیر و خوردن گوشتی تازه است. این خرس‌های قطبی به‌عنوان درندگانی بزرگ، بر اکوسیستم شمالگان فرمانروایی کرده و معمولاً شکارچیانی منزوی هستند، مگر در مواقع یادگیری از مادرشان، به‌صورت دسته‌جمعی مانند شکل حرکت می‌کنند. درنهایت نیز معامله را در این اکوسیستم به نفع خود برمی‌گردانند و در نزدیکی پناهگاه وحشی ملی شمالگان به گشت زنی می‌پردازند که محدوده‌ای وحشی با بیش از 30000 مایل مربع است. اما این شکارگاه‌های افسانه‌ای برای همیشه دست‌نخورده باقی نخواهند ماند: این منطقه دربردارنده حدود 7.7 میلیارد بشکه نفت بازیافتی است. بعلاوه تغییرات آب و هوایی خرس‌ها را مجبور کرده که برای یافتن غذا مایل‌ها به سمت سرزمین‌های دورتر سفر کنند. هرچند تهدید قریب‌الوقوعی برای این سه خرس وجود دارد. کوچک‌ترین خرس برمی‌گردد تا نگاهی اجمالی به یک خرس نر بزرگ داشته باشد که قبل از افتادن هر سه خرس به داخل دریای بیوفروت با آب سرد، به دنبال آن‌ها می‌آید.

بوهمیان اسکرت: فینالیست حیات آبی. بزرگ و مجلل به نظر رسیدن دو استراتژی بزرگ در بقای این اختاپوس پرده‌دار ماده است. در حالی‌ که اختاپوس‌های نر کوتوله هستند و حدود 15 میلی‌متر قد دارند، ماده‌های بالغ اغلب تا 2 متر نیز می‌رسند و با باز کردن بازوهای کشیده و خیره‌کننده‌ی خود در طول اقیانوس حرکت می‌کنند. در زمان تهدید، عضو شبیه به دامن خود را گسترده و مانند یک بنر موج مانند آن را به حرکت درمی‌آورند. این نمایش دراماتیک سبب افزایش اندازه نیمرخ او شده و اغلب برای ترساندن شکارچی کافی است. هرچند در زمان رویارویی با یک درنده، اختاپوس می‌تواند به‌ سرعت اعضای خود را جدا کرده و قسمت حلزونی بزرگ و مجزایی را مانند شنل یک گاو باز در آب رها کند تا بتواند برای فرار خود زمان بخرد.